خدایا از آسمون زنبیل بده برات آدم بفرستیم بالا!

عنوان بالا ضرب المثلی هست که یکی از دوستام همیشه میگه. حالا مورد کاربرد این ضرب‌المثل  درخصوص همکارهایی هست که تو شرکت حرف و رفتار منطقی رو نمی‌فهمن. یعنی طرف جز خودش آدم دیگه‌ای رو نه قبول داره و نه حاضره به حرفش گوش کنه. حالا این وسط اگه یه همچین آدمی به مقامی هم برسه و حکم هم بگیره که دیگه فاتحه همکار مستقیمی چون من خونده است. ارباب بزرگ جون عزیزت قسم اگه میخوای به کسی مال دنیا بدی اول ظرفیتش رو بده که طرف آب و روغن قاطی نکنه. به جان خودم ما مورچه‌های کارگر گناه داریم. 

______________________________________

پ.ن 1: برای بازمانده های حادثه افغانستان صبر و شکیبایی آرزو می‌کنم.

پ.ن 2: میگم اگه قضاوت کردن دیگران رو از ما ملت شریف و غیور بگیرن و مثلا بگن اگه راجع به کسی اظهار نظر کنید حکمتون اعدام هست اون وقت راجع به چی حرف می‌زدیم؟؟ به نظرم اینجوری 90% سوژه‌های غیبت از بین می‌رفت.